Karamchedu in Laxmipeta

Dr. Kathi Padma Rao

The oppression of the Dalits continues unabated in the state. Whichever dominant castes are in power, people belonging to those castes continue to conduct violent attacks on the Dalits. When NTR was in power, six Dalits were brutally killed in Karamchedu, his samdhi‘s village. When Nedurumalli Janardhan Reddy was in power, they chopped off the heads of eight Dalits in Chunduru of Guntur district, and dumped them in the Tungabhadra. Now when Botsa Satyanarayana, who calls himself a BC, is the Pradesh Congress President, Botsa Vasudeva Naidu and his horde of Toorpu Kapus, armed with swords and axes, have tortured and killed the Dalits of Lakshimpeta in Srikakulam district.
lakshim_pamphlet

What really happened? The landowning Toorpu Kapus of Lakshimpeta village in Vangara mandal of Srikakulam district surrounded the Dalitwada of the village at seven in the morning. Groups of around twenty people each, armed with deadly weapons, laid siege to every house. They dragged the people from their homes and showered inhuman abuse and insults on them. ‘You Mala ba#$%^s, you think you’ve grown big enough to be cultivators?’ they ranted in their caste arrogance. Shouting ‘You think you can till fields alongside us?’ they launched a brutal attack on Nivirti Venkati (60), his son Nivirti Sangamesu (35), Burada Sundar Rao (35) and Chittari Appadu (25).
According to Chintapalli Guruprasad, Andhra Pradesh Dalit Mahasabha President, and his associates P. Benjamin, Nuthalapati Chandrasekhar, Bokara Narayana Rao who had visited the scene, each body bore around 40-50 knife or spear wounds. This attack was caused by a grudge. Planning, strategy, hatred – all of them are behind this attack. The victims died almost immediately after they received the injuries. They have become martyrs in the struggle for land. Offerings to the fire of caste hatred. Bodduri Papaiah, another victim who was injured during the attack on these four Dalits, died in King George Hospital, Visakhapatnam, on Wednesday. Which means five people have died in the Lakshimpeta massacre until now.
Since the formation of the state, landowning castes in the various regions – be it Kammas or Reddies or Kapus or Kalingas or Velamas or Kshatriyas – have been unable to bear the sight of Dalits tilling land on their own, developed grudges against them claiming that the Dalits have no right to land, conducted violent attacks on them or expelled them from villages. There is a strong bond between state power and caste hatred of this kind. This attack has the support of the powerful. In this brutal, inhuman incident which all Telugus should feel ashamed about, around 20 people have been seriously injured, apart from the five who died.
They are undergoing treatment in RIMS Hospital in Srikakulam now. Kalamata Ganapati (35), Kalamata Prakash (50), Kalamati Simhachalam, Kalamati Gangulu, Gonela Ravi (25), Nivirti Gangaiah (50), Kalamata Gaddiah (Lachchaiah’s son), Kalamati Gaddaiah (Chinna Mutyalu’s son), Nivirti Simhachala, Nivirti Narsaiah, Nivirti Rama Rao, Bodduri Bhogesu, Gongada Shivudu, Nivirti Darappadu, Nivirti Gangaiah, Kalamati Sangamma, Chittari Yellaiah, Kalamati Gangulu, Bodduri Gowraiah are fighting for their lives in the hospital.
Lakshimpeta is the biggest massacre by the upper castes after Karamchedu and Chunduru. These caste villains surrounded the Dalits, chased and hunted them for two and half hours with deadly weapons and derived perverse pleasure from attacking even dead bodies with swords and axes. The Toorpu Kapu landlords here, even though BCs in name, are great believers in caste supremacy. The Kalingas, Koppula Velamas and Toorpu Kapus in Srikakulam district perform the role undertaken by the Kammas, Reddies and Kshatriyas in Coastal Andhra.
The Kapus of neighbouring villages, following the bonds of blood and caste, also participated in the attack headed by the Kapus of Lakshimpeta. 26 year old Chittari Sridevi, Borada Kasalu, Nivirti Ramudamma, Nivirti Venkatamma were widowed and rendered helpless by this gruesome attack. Most of them are between the ages of 30-40, all mothers. Women who had husbands at 5 in the morning lost them by 7.30. What was their crime?
Was it because 80 Dalit families chose to cultivate 60 acres of government land? Joint Collector Satyanarayana had allocated this land to the Dalits in 2002 and they had divided it among themselves, every family getting 45 cents of land, and started tilling the land. Is it a crime for Dalits to cultivate land in this country? Should that cause burning rage among others? The Chief Minister Kiran Kumar Reddy’s visit to the village, even before the dead were laid to rest, and announcement of nominal compensation, was an attempt to pre-empt any demand for a CBI probe and an indicator of his upper caste feudal loyalties. Why are these powerful people who order a CBI probe into every trivial issue not ordering one into this great tragedy? Is it because they are scared of big people being caught?
These are the facts disclosed by Lakshimpeta victims Chittari Gangaiah, Gongoda Gangaiah, Nivirti Simhachalam, Nivirti Tirupati Raju and Bodisingu Ramu: The lands they are cultivating now were acquired from various castes ten years ago when the Madduvalasa reservoir was being built. The government had paid full compensation to the landowners when the land was acquired. Now it is assigned land and the government has every right to allot it to anyone. Why did not the Chief Minister announce that he was allotting this 250 acre land to the Dalits even after so much blood has sunk into it now? Here, the Chief Minister has taken an anti-Dalit stand. This is Dalit Minister Kondru Murali’s constituency.
It is shameless that Dalit Ministers have neither demanded a CBI inquiry, nor have they urged the government to allot the 250 acres of land to the Dalits but have remained faithful courtiers to the ruling classes and have clung to their seats in their power lust even when fellow Dalits were being cut down with swords. They have forgotten how they became ministers through the reservations Ambedkar had won for them. Today Dalit organizations and left affiliated Dalit, people’s organizations are fighting together. This is the historic moment when all pro-people forces have to come together to bend upper caste state power and lead the self-respect movement of the Dalits towards victory.
The unity of Dalit movements determines the form of this resistance. The blood of the Dalits which has sunk into the earth shall not go to waste. History has to answer this question soaked in blood. The martyrs have sounded the great drum of self-respect. The Dalit camp is raising the slogan of self-defense in Lakshimpeta. The Dalits have not lost courage even after losing five people. This battle will not stop until the Dalits win rights over the 250 acres of land. All the forces, under the red and blue banners, which have come together for this movement, should not rest until these demands are met.
Andhra Pradesh Dalita Mahasabha shall work together with the victims and other organizations. This Dalit self-respect movement should challenge caste, feudal and political hegemony in these times of historic resistance. Dalits Bahujans Minorities! Put aside your party affiliations and respond to the resounding cries emanating from the blood drenched land. Prepare as Dalit warriors for battle. History belongs to the oppressed, not the oppressors. Revolt is the way to victory.
We have taken up a ‘Chalo Hyderabad’ programme on July 17th to take forward this movement. We request each and everyone's participation.
Update: 
Program to take forward the Movement
~ A Representation is being given to State Human Rights Commission on June 27th
~ Protest rally to be organized as ‘Chalo Srikakulam’ on July 2nd
~ Chalo Hyderabad on July 17th
Demands
• CBI enquiry must be ordered to thoroughly investigate the circumstances that led to the brutal massacre.
• The state government should support every victims’ family with Rs.10 lakhs. One person from each victim family should be accommodated with a government job. All the dalit children in the village should be admitted in AP Residential Schools.
• 250 acres of assigned land should be handed over to dalits.
• Action should be taken against all the culprits responsible for this attack under the provisions of the SC/ST (Prevention of Atrocities) Act, 1989.
• Botsa Vasudeva Rao Naidu should be booked as A1 and all the accused should be arrested within ten days. The main abettors Botsa Satyanarayana and others should not be spared. 
• Special court should be established in Lakshimpeta village and ensure that justice is delivered within six months.
 (This is a translation of his recent article ‘Lakshimpetalo ‘Karamchedu”)

అంతరంగిక శిల్పం


అవును ఈ యుగం మాది


దీపం చెప్పిన విషాద కథ

కొండనిండా పచ్చని పచ్చిక
ఆకాశంలో అద్దం చూసుకుంటోంది
కొండల్లో ఉన్న చల్లదనం పొదిగిట్లో
అవి నిద్రపోతున్నాయి.
వెన్నెల మనుష్యుల నొదిలి
ఈ పచ్చిక బయళ్ళ మీద
ఒళ్ళు విరుచుకుంటోంది.

నిజమే!

చీకటి ఇప్పుడు నగరం నడిబొడ్డునే రాజ్యం ఏలుతోంది
దీపపు కాంతి ఇప్పుడో ఎదురుచూపు
వీరంతా ఆ రాజ్యాన్నికి కొమ్ముకాస్తున్నారు.
'ఆ రాజ్యం చెడ్డదీ' అని అంటున్నారు
ఎరుపు, పసుపు తేడా ఇప్పుడేమీ లేదు?
అంతా 'కమ్మ' దనమే చేయి చేయి కలిపే ఉంటారు
జెండాలు మోసేవాళ్ళకే లాఠీ దెబ్బలు
అగ్రాసనాలమీద ఉన్నవాళ్ళంతా క్షేమమే
రాజీ పోరాటాలకు
వెలుతురే కాదు వేలు కూడా వంగదు.
అవును హిపోక్రసీయే రాజ్యమేలుతోంది
రాజ్యం ఒక వడ్డించిన విస్తరి.
ఆ మురికి వాడల్లోని రోడ్లు
ఎన్నిసార్లు కాగితాలపై పరచబడ్డాయో
ఎన్ని గ్రాంట్లుతిని ఆ తోడేళ్ళు బలిసి ఉన్నాయో!
ఎలక్షన్ ఒక కుతంతు బ్రోకర్లకు విందు భోజనం
జైల్లో రోజూ మంతనాలు
వెలుగు మేసినోళ్ళంతా
జైల్లో రాజకీయశాలలు నిర్మించుకుంటున్నారు
మన బొగ్గు, గ్యాస్, ఉక్కు
మానవ వనరులు అమ్ముకున్న వదాన్యులెవరు?
అంబానీల దయాభిక్షమీద
భారతావనిలోని పొయ్యిలో మంట వస్తుందా!
ఈ మురికివాడల్లో శిశువు మరణానికి కారకులైన
వెలుగు దొంగలకు
శిక్షాస్పృతిలో ఏ సెక్షన్ లేదా?
ఒకడి సుఖంకోసం
వేలాదిమంది గుండెల్లో నిప్పు రవ్వలు
ఆ ముదుసలి కళ్ళు కనబడక కటిక చీకట్లో
కుక్కి మంచం ఊపిరాడని పెనుగులాట
ఆ శిశువు చిరుగాలి లేక అంధకారంలో
తల్లి గర్భంలోనే సుఖంగా ఉన్నాననే తలపోత
ఆ వృత్తికారుడు తన యంత్రం తిరక్క
ఊసురోమంటూ వెనుదిరుగుతున్న దృశ్యం
ఎవరు ఈ వెలుగు చోరులు?
అద్దాల హర్మ్యాలు నిర్మించుకొని
పోటా పోటీల పాదయాత్రలు చేస్తున్న కృతఘ్నులు
జాతి సింహాసనాన్ని ఎక్కిస్తే
జాతి వెన్నుమీద పొడిచిన క్రౌర్యులు
సముద్ర ఘర్షణలోను నిప్పు తునకలు వస్తున్నాయి
ఇప్పటివరకు చీకటిని తొలిగించడానికి
ఓ చిరుదివ్వె కావాలి ఇక చీకటిలో జీవించడానికి
ఓ వేదాంతం కావాలి
బ్రహ్మోత్సవాలు, తెప్పోత్సవాలు అన్నీ దేదీప్యమానమే
రాళ్ళకు రప్పలకు వెలుగు దివ్వెలు
మనిషికి మాత్రం వెలుగు ఓ శూన్యం

నిజమే!

చీకటి చిక్కగా ఉన్నప్పుడే యుద్ద భేరి మ్రోగుతుంది
రాజ్యానికి మనిషికి జరుగుతున్న యుద్ధంలో
దీపం చెప్పే కథలో గెలుపు ఎవరిదో?
- కత్తి పద్మారావ్

Greetings


A century will end,

a new year will arrive.

If what's happening now is war,

why shouldn't  the one arriving be war?

You know the candles you're lighting

are dying,

the earthen lamps in your streets

are signs of your darkness.

why do you

light up all the festive pandals,

while leaving the lamp in your heart unlit?

Yes, until yesterday your hut used to burn to ashes,

today, used as firewood in the winter fires lit in your gudem,*

you've turned into soot.

It was in Vempenta** that they were burnt alive,

you can go on celebrating the festival

until those flames touch us.

With the sharpened knives  the babus gave you,

cut your body into two,

to inspire the fistfuls of blood,

to flow as a canal in your gudems.

This new year, take a manusmriti as a greeting

from those babus.

To commemorate your happiness,

feast

on your children's future, cut, like bread, into pieces,

as a reflection of the blood,

replacing the  body of

Christ.

This is a happy occasion,

we shouldn't think about anything.

Even if the ground under our feet is cutting us

like the teeth of a saw, we'll shout in joy

and chase away all the street dogs

to rule the alleys tonight.

Students!

Let's sweep

all our university rooms clean.

Come, let's pile up all those glass shards

on pages torn from our books,

Ambedkar will be born again anyway

to light lamps in our dark rooms

and burn our black lips

with hot coals

to purify them,

to love us and then leave.

Brothers!

You, who ate the first fruits,

are you handing over new begging bowls

to the next generation?

Yes this is a new year,

only those who were martyred

are singing the song of war,

only that song is our  guide.

Men

become lovers of war,

not to walk with history,

but to run it.


Dr. Kathi Padma Rao
 

Naren Bedide's translation of Kathi Padma Rao's poem  'Greeting' (from his collection of poetry, 'mulla kiriiTam').

రేపటి కోసం



సమాజం మారుతున్న మాట నిజం
కొవ్వొత్తులు వెలుగుతున్న కొద్ది
చీకటి  మటుమాయమవు తూనే  వుంది
అనుబంధాలు మరోప్రక్క చిక్కుబడుతున్నాయి
రాత్రిని జయిస్తున్న ఉత్తేజెం ఒక ప్రక్క
పగటిని కోల్పోతున్న నిస్తేజెం మరో ప్రక్క
అవును
అందరూ సంతోషంగా వుండాలని ప్రయత్నిస్తున్నారు
అంటే దుః ఖం లేదని కాదు
దుః ఖాన్ని అనుభవించడానికి భయం
మనిషంటే
సుఖ దుఃఖా ల కలయిక కదా

ప్రధానమంత్రి ఆకాశ హర్మ్యములో
నిలబడి జి .డి .పి. గురించి మాట్లాడు తున్నాడు
పిల్లోడి నోటికాడ బడిని లాగేసి
కూటికోసం వలస వెళ్తున్న
బాబు అమ్మల గోడు చూడండి
పచ్చని పంట పొలాలు ,
ధాన్యాగారాలు,
గాయ పడిన కోకిల లే కాదు,
దహించ బడిన కాకుల గుంపులూ వున్నయి
ఎందుకు వీరు ప్రేమికుల మధ్యలో
కులం చిచ్చు రాగిలుస్తున్నారు?
పెరియార్ రామస్వామి రగిలించిన
కులవ్యతిరేక పోరాటానికి
ధర్మపురి గృహ దహనాలు సంకేతమా !
ఏమి ధ్వంసం అవుతున్నాయి?
ఏమి పునరుజ్జీవనమౌతున్నాయి
మానవ విలువలు మృగ్యమవుతున్నాయి
మానవుని లోని కరుణ, ప్రేమ,
రాను రాను నశిస్తున్నాయి
మానవులు స్వార్ధ పూరితం గానే కాక
అభద్రులై మూఢ విశ్వాసాలను ఆహ్వానిస్తున్నారు
మెదడులో పేరుకుపోతున్న
బూజును తొలగించలేక
తమను తాము నమ్మ లేక
స్వాములకు బాబాలకు అధీనులౌతున్నారు

ఎన్ని పార్కులూ, బృందావనాలు నిర్మించుకున్నా
కులం ముళ్ళ పొదలు మెదడుల్లో మొలవడం వల్ల
విశాల ప్రపంచాన్ని చూస్తున్న
ఓ సంకుచిత మానవ స్వరూపం.
ప్రపంచం దగ్గరౌతున్న మాట నిజం
మనుషులు ఒకరికొకరు
దూరమౌతున్న మాట నిజం
ఎత్తైన కట్టడాలు
మనసు ఇరుకైన గోడల్లో
వ్యక్తినిష్టం అవుతుంది
అవును
పాత కట్టడాలు కోటలు
దేనికి గుర్తుగా మిగిలాయి
నిర్బంధం అవుతున్న ప్రతి అంశం
స్వేచ్ఛ కోసం పోరాటం చేస్తుంది

అమ్మాయిలు అర్ధ రాత్రిలో చిందు లేస్తే
తాగి, సిగార్లు కాలిస్తే
ఆనందం వస్తుందా ?
ఆనందం నిజంగా ఎక్కడుంది?
వ్యక్తీకరణ లోని తీవ్రత లో వుందా !
ఆత్మీయ అనుబంధాల్లో వుందా ?
వీరు ఎవరిని ప్రేమిస్తున్నారు ?
ఏమి కోరు కుంటున్నారు ?
నిందిస్తున్న అంశాలనే
వీరు ఆహ్వానిస్తున్నారు
మనిషిని శరీర పరంగా చూసి
వ్యామోహ పడే
ఈ మృగ రాయుళ్ళు
పగుల గొడుతున్న బూరలుఎన్ని?
వివేచనను చంపడమే వినోదమా
విద్యంటే తెగ బలిసిన వికృతమా?
ధనం గడించడమంటే
వాటిని నిప్పు కణికలుగా మార్చుకొని
నెత్తిన పోస్కోవడమా?
గుర్తులన్ని గాయాలమయమైతే
చరిత్రకు మిగిలేది నెత్తుటి గాధే

మనిషి నిద్రించ డానికోక యుద్ధం
మనిషి మేల్కోవడానికొక యుద్ధం
సహజమైన ప్రకృతులన్ని ఘర్షణలోనే వున్నాయి
ముందు కొత్త రోజు ను రానివ్వండి
దాన్ని జీవితానికి అన్వయించుకొని
ముందుకు సాగుదాం...
Dr. Kathi Padma Rao